Eind oktober, zoals gebruikelijk is het dan tijd voor het verzetten van de klok. Dit keer achteruit dus dat scheelt in de nachtrust, die zou ruim voldoende moeten zijn om fris aan de start van de wedstrijd te beginnen.

Dat dit extra uur nachtrust niet voor iedereen een positieve uitwerking heeft bleek echter tijdens het verloop van de wedstrijd.

Vandaag was deze namelijk tegen de mannen uit Holt-Blierick, oftewel Meuleveld. De Meuleveldsen zijn een stel vriendelijke doch geslepen heerschappen die zich maar moeilijk gewonnen geven. De ervaringen van het vorig seizoen liggen nog vers in het geheugen; nog nooit wonnen we met gemak van dit team en er was zelfs twee keer een 3-2 uitslag te noteren…

Tijdens het warmlopen werd al duidelijk dat Kessel moeite had met de ‚belaeving“. Het was allemaal een beetje tam, ongemotiveerd en daarbij was ook nog eens goed te merken dat sommigen nog weinig of geen training in de benen hadden. Tja, en dan ontbreekt ook een stukje timing en vooral automatisme.

Kessel begon echter wel sterk, na een gelijkopgaand begin liepen we puntje voor puntje weg van de tegenstander en na een wat haperend einde werd het 25-22 in het voordeel van het mooiste historisch maasdorp. We kwamen geen moment in gevaar en dat bracht ons in de verleiding om te denken dat we binnen no time op een 4-0 uitslag zouden afstevenen.

Dit werd in de tweede set echter hardhandig gelogenstraft. Door het te makkelijke denken en het niet voor elkaar willen werken werd het een afgetekende 16-25, natuurlijk in het voordeel van die oet de stad.

Na een stevig debat over wat er nu beter kon en moest was het tijd voor nieuw elan, een frisse wind in het team. Harrie mocht dus zijn trainingsjasje uittrekken en met zijn verrekte bilspier tóch de derde set aanvangen. Misschien dat dit beter uit zou pakken dan die twee andere koekwouzen die normaal gesproken pogen om de aanvallers van fatsoenlijke ballen te voorzien.

Ook zonder goed functionerende spieren slaagde Harrie er toch in om het team op sleeptouw te nemen. Hij sprak ons bemoedigend toe, soms zelfs voorzien van goedbedoelde tips. Sterker nog, hij stond zelfs te knuffelen met de tegenstander, alles werd uit de kast gehaald om de punten naar de Kesselse kant te brengen.

En, dat lukte wonderwel. Met 25-14 werd deze set aan onze zegekar gebonden en niets leek een ruime overwinning nog in de weg te staan.

Toch werd in set 4 weer uit een ander vaatje getapt door Meuleveld. Onze drie toeschouwers snapten het ook niet, hoofdschuddend zagen ze het Kesselse gestuntel aan en de set verliep steeds desastreuzer. Op een tussenstand van 17-8 in het voordeel van Meuelveld was Hen er wel klaar mee. Pup werd naar de zijkant gedirigeerd en Hen zou het varkentje zelf wel eens wassen….

Het moet gezegd, dat lukte hem prima. Puntje voor puntje liepen we in, gesteund door een goede servicebeurt van Graad. Zodoende kregen die uit Blerick steeds meer schrik en liep het hen dun door de broek. Kessel slaagde er zelfs in om op 21-24 toch nog terug te komen tot 24-24. Ondanks enkele goed getime time-outs van de mannen uit Meuelveld kwam het toch op de langste adem aan en… degenen met de stalen zenuwen.

Dat Kessel hierin heer en meester is bleek maar weer. Met een 28-26 setwinst werden wederom 4 punten toegevoegd aan het totaal van dit nog prille seizoen. Weer een 3-1 overwinning, gelukkig konden we net op tijd een vijfde set vermijden.

Nu op naar volgende week, dan uit naar Venlo-zuid, oftewel Belfeld. Daar wacht ons Holyoke HR1. Hopelijk zijn we ook dan fris en fruitig en op tijd bij de les..