Heren recreanten kijken gefrustreerd toe

Zondag 11-11-18, de elfde van de elfde, gekkenhuis in Limburg. Alles en iedereen in jubelstemming, mensen die elkaar in de armen vallen, lachen, drinken…. Afijn, van dat alles was in sporthal Achter de Hoaf niks te merken vandaag.

De Kesselse recreanten speelden daar namelijk hun eerste thuiswedstrijd van het seizoen en na de prachtige 1-3 overwinning op Brovoc vorige week was het vandaag de beurt aan Trivia om de punten in Kessel te laten, tenminste, dat hadden wij zo gedacht.

Kessel begon heel sterk en liep in de eerste set uit naar een 14-7 voorsprong en dacht deze met gemak te kunnen verdedigen of zelfs uit te bouwen. Trivia, het vroegere HVC Hegelsom, dacht daar echter heel anders over.
Zij gingen na hun tweede time-out uit van werklust en vechten voor ieder punt, daar waar Kessel al aan gallery play begon te denken.
Nadat we Harrie definitief zagen afhaken met een vervelende spierblessure leek het wel of Kessel, naast het feit dat Trivia beter in de wedstrijd kwam, zelf geheel de kluts kwijt was. Mensen stonden plotseling op de verkeerde plaats, de pass kwam niet meer aan het net en alle twijfelballen vielen, in tegenstelling tot vorige week, in het voordeel van de tegenstander. Dat dit aan Harrie ligt lijkt me sterk, dat is namelijk meestal de storende factor in team Kessel….. J
Zo kon het dus gebeuren dat we de eerste set met 22-25 aan Trivia moesten laten.

Deze tegenvaller zorgde voor veel frustratie, en dan blijkt dat dat niet de beste drijfveer is om een wedstrijd aan te gaan……

De gehele tweede set werd er wel getracht om de gang van zaken in ons voordeel om te draaien, maar soms heb je een gevoel dat ook werkelijkheid blijkt te worden. Niks lukt, alles valt net verkeerd, domme fouten stapelen zich op en wat je ook doet, het gaat ‘m vandaag gewoon niet worden. Zo’n gevoel dus…
En dat bleek ook werkelijkheid te worden. Wat Kessel ook probeerde, het goede gevoel kwam maar niet naar boven. Met heel veel pijn en moeite werd de tweede set nog in Kessel gehouden, 25-21, maar daarna ging het steeds verder bergafwaarts en ging het met de frustratie juist de andere kant op, zeker bij de schrijver van dit stukje…. (Nogmaals excuses mannen…)

Set 3 en 4 waren kopieën van elkaar, met 20-25 en 22-25 werd zodoende de 1-3 eindstand op het scorebord gezet en werd daarnaast de hoop op een flinke sprong naar boven op de ranglijst ook weer de grond ingeboord.

Met 6 punten uit 4 wedstrijden is het allemaal nog geen rozegeur en maneschijn, maar alla. Er komen nog meer wedstrijden en als we de frustraties over ons eigen falen aan de kant kunnen schuiven komt het allemaal goed.
Daarom op naar de volgende wedstrijd, in Meyel tegen de Peelpoezen. Daar krijgen we ongetwijfeld weer een spannende wedstrijd op het scherpst van de snede, hopelijk met een fitte Bekker en een zongebruinde Pup, want die zit nu lekker in Costa Rica achter een koud pilsje. Proost Pup!!