En zo geschiedde… dat we vanmorgen na een prima partij de EERSTE winst van dit seizoen mochten bijschrijven. Het heeft nogal wat voeten in aarde gehad, maar het is gelukt.
Enerzijds komt het waarschijnlijk door een flinke partij bitterballen van Friture Ajee die vrijdagavond speciaal voor ons zijn verzorgd door de toen al niet topfitte Graad. Met een ietwat snotterig gezicht is hij zo rond 23 uur speciaal voor de figuren die getraind hadden naar de frietkraam gefietst om daar twee van de zes verkregen Nieuwjaars waardebonnen te verzilveren. Het mocht wat kosten zullen we maar zeggen…
Het was in ieder geval een goed begin van het weekend, dat echter op zaterdag door het mindere nieuws van Pieter zijn blessure een flinke knauw te verwerken kreeg. Pieter moet helaas gedwongen stoppen met volleyballen en dat is natuurlijk een flinke aderlating voor het team.
Sportief en fanatiek als Pieter is laat hij het er echter niet bij zitten, vandaar dat we voor de komende tijd gegarandeerd zijn van een goede scheidsrechter. Alvast dank voor deze geste Pieter, we zien je graag daar op de bok staan en nog liever zien we je vrijdagsavonds bij een potje bier!
Hoe dan ook, vanmorgen stonden we weer met 8 man aan de start van de wedstrijd. Dezelfde figuren als vorige week, alleen hadden we nu wat meer ervaring in het veld staan omdat Arno i.p.v. Ruud ging spelen. Daarbij kregen we ook weer de extra ervaring van Ton Sieben als libero in het veld. Gelukkig is hij weer fit zodat we iets ruimer in de mogelijkheden zitten.
Vorige week is het al geschreven, Hen meende iets te ruiken, een soort van overwinningsgeur…. Nadat we hem allemaal voor gek hadden verklaard wist hij ons toch aan het denken te zetten. Zou de eerste winst dan toch zo langzamerhand dichterbij komen???
Een goede reden konden we hierbij niet verzinnen, er werd weliswaar getraind op de vrijdag, maar zo fanatiek en vol vooruitgang was dat nou ook weer niet. Bitterballen? Leek ons ook geen echte reden om voor de winst te gaan. Hoe dan ook, veel vertrouwen had ook Hen er vanmorgen nog niet in.
Eerst maar eens de eerste set doorkomen. Kessel is van ouds her een slow-starter, maar de mannen van Peelpush konden er vanmorgen ook wat van. In een mum van tijd stond Kessel op een 18-8 voorsprong. De mannen uit Meijel waren klaarblijkelijk nog trager dan ons. Het was dan ook een koud kunstje om de eerste set uit te serveren en met 25-17 was zodoende ook het eerste punt van vandaag binnen.
Op naar set twee, Hen rook nog steeds niets en terecht. Kessel ging in een wat trager tempo van start en stelde door wat persoonlijke fouten de mannen uit Meijel in staat om orde op zaken te stellen. Telkens bleef Kessel een punt of drie achter bij die uit het peeldorp en zodoende kon het gebeuren dat er aan het eind van de set gevochten moest worden voor ieder punt. Op 24-24 leek het erop dat Kessel bij was en aan het laatste eind trok, maar dit werd ternauwernood teniet gedaan door Peelpush. Zodoende trokken zij met een 24-26 winst de stand weer gelijk en moest Kessel weer van voren af aan beginnen.
Graad kwam nu in het veld, met Ibuprofen en Paracetamol in het lijf om de snotterigheid tegen te gaan. Je moet wat als je meent dat je onmisbaar bent……
Toch bracht dit een stukje meer rust in het spel van Kessel. Twee man op de midden die gewend zijn om dit te doen en daarbij wat slagkracht aan de buitenkant scheelt blijkbaar een heel stuk.
Set drie en vier waren daarom bijna identiek. Kessel speelde gedegen, niet groots. Maar als je ervoor zorgt dat je zelf de fouten hoe dan ook niet maakt, dan moet de ander dat wél doen. En zo gebeurde dan ook. Set 3 werd weer een prooi voor Kessel met 25-17 en in de vierde set werd het verschil zo mogelijk nog veel groter, althans, daar zag het naar uit… via tussen standen van 10-4 en 18-9 sloop de gemakzucht in de Kesselse ploeg. Peelpush kwam puntje voor puntje dichter bij en tegen de tijd dat het echt dreigend begon te worden werd er maar eens een time-out aangevraagd. Op het bord stond 22-18 te lezen en dat bracht zowaar een beetje spanning op de Kesselse gezichten. We zouden een zeker lijkende overwinning toch niet uit handen gaan geven?
De time-out was daarom goed besteed. Meestal volgt tijdens deze pauzes een hele hoop gezwam en onzinnig gezever, maar nu was het stil. We hoefden elkaar maar aan te kijken en wisten precies waar we het vandaag voor deden; Deze is voor Pieter. Punt!
Zo gezegd, zo gedaan. De kopjes stonden aan Kesselse kant weer op scherp en door een goede servicebeurt van Ton werd uiteindelijk een 25-21 eindstand bereikt.
De eerste winst dus!!! Met 3-1 bleven maar liefst 4 punten in Kessel en sterker nog, we zijn nu van de laatste plaats af. Wie weet volgt er nog veel meer in de komende weken. De zegekar is niet meer leeg en nu op naar nog betere tijd en met hopelijk nog minder geblesseerden. Dus Pup en Dennus, wordt snel beter!!