Na de afstraffing tegen Vokon enkele weken geleden was het, na een aantal mega-intensieve trainingsstages, tijd voor de wedstrijd tegen die oet de Stad. Arsenaal uit Venlo dus.

Eigenlijk is dit onze favoriete tegenstander want hoe slecht we daar ook tegen spelen, we pakken altijd wel op één of andere manier een punt of meer. Vorig seizoen wisten we zelfs van een 2-0 achterstand de wedstrijd mee naar huis te nemen en ook tijdens de eerste wedstrijd dit seizoen was er na afloop eigenlijk meer verwondering dan blijdschap over het punt dat mee naar Kessel genomen werd.

Gestolen? Ik weet het niet, eerder een stuk concentratieverlies of gemakzucht bij de Venlonaren denk ik.

Zo ook vandaag, met een tweetal flinke trainingen van minstens een uur in de benen en daarbij het feest te ere van het uitkomen van Jeugdprinses Tara en Prins Maikel den ierste was er natuurlijk een geweldige basis gelegd om ten minste één set aan de verwachtingen te voldoen…….

Dat we daar twee sets op moeten wachten is verder niet zo van belang.

Geheel compleet, dat betekent dus met z’n elven, werd er met het warmlopen en inspelen aangevangen. Deze grote troep mensen maakt toch wel indruk op tegenstanders, wat deze vroeg zich al af we gingen voetballen en waar onze keeper dan wel niet was….

Één van de spelers kreeg vandaag dan toch maar een ander taakje toebedeeld en daarom kreeg Harrie een fluit in zijn hand geduwd. Had hij toch nog het gevoel dat hij er bij hoorde en er toe deed. Eigenlijk was hij helemaal niet nodig tegen deze tegenstander want we geven zelf wel aan of het touché is of dat een bal net in of uitviel. Wel zo makkelijk en eerlijk!

Hoe dan ook, de wedstrijd begon zoals hij eindigde, Kessel deed wel haar uiterste best maar kreeg Arsenaal totaal niet van zijn stuk gebracht en hoe we ook probeerden, telkens zat er wel een hand of voet tussen die de bal van de grond haalde of over het net heen speelde.

Die uit Kessel waren op zich best lekker bezig en hadden het nauwelijks in de gaten maar plotseling floot Bekker voor einde set, er stond toch echt 11-25….

Afijn, 0-1 dus en derhalve tijd voor wat kwaliteitsimpulsen vanaf de bank, we hadden er toch zat!

Met drie wissels werd daarom set 2 aangevangen, maar ook met de frisse krachten bleek Arsenaal toch te sterk voor ons. Het werd weliswaar 14-25, maar echt veel zoden aan de dijk zette dat niet.

Een 0-2 achterstand, dat hebben we vaker overleefd, daar kon ook Arsenaal over meepraten. Hoe het kan is niet bekend, maar Kessel richtte zich op, bracht via Ton vd B een servicekanon tussen de lijnen en plotseling stond daar een 25-17 op de teller. Kessel licht ontroerd en blij, Arsenaal daarentegen zwaar teleurgesteld en ontevreden.

Dat men dit wilde rechtzetten hebben we in set 4 wel gemerkt. Bij Kessel lukte niet veel meer en door de grotere inzet van Venlose kant was de set in een mum van tijd gedaan, weer 11-25 en dus een duidelijke overwinning voor Arsenaal. Dit allemaal ondanks het feit dat er dames van DS1 komen kijken, zelfs de trainer van DS1 en natuurlijk onze vaste supporters.

Naderhand smaakte de vers gebakken vlaai, koeken en cake natuurlijk prima, allemaal hartelijk dank voor deze geste!!

Nu is het een tweetal weken uitrusten geblazen waarna we wederom een thuiswedstrijd tegen Melderslo spelen, ook een hele lastige tegenstander waartegen het moeilijk scoren is.

Maar, komt tijd komt raad, zolang we er maar plezier in blijven houden.

Kop op mannen!!