Geen appeltaart, wel cake én winst tegen Hegelsom voor HR
Vandaag stond de altijd beladen wedstrijd tegen HVC op het programma. Waarom weten we zelf eigenlijk niet meer, maar spelen tegen Hegelsom is altijd met een bepaalde vijandige sfeer eromheen. Dat begint al met het handjes schudden voor de wedstrijd en eindigt steevast in felle discussies over ballen die in of uit zouden zijn. Geen van beide partijen weet van wijken en daarom is bij voorbaat al duidelijk dat dit lastige wedstrijden zijn, ongeacht de uitslag.
Zo ook vandaag, Hegelsom in zijn bekende stijl van doen en laten en Kessel met 9 spelers die erop gebrand waren een goede partij op de mat te leggen. Of op de manier zoals de heer Mertens het kan zeggen: Vaege taege dat leer!!
Vanaf punt 1 werd duidelijk dat we louter met geconcentreerd spel en een flinke dosis servicedruk ver zouden kunnen komen in deze opzet. Zodra de concentratie wat verslapte wist HVC constant zomaar een paar puntjes in te lopen. Echter, Kessel speelde deze eerste set zeer verdienstelijk volleybal, geen hoogstandjes of rariteiten, nee gewoon simpele dingen doen. Datgene wat we kunnen. Pass brengen, een goede set-up en dan makkelijk die bal op de grond timmeren aan de andere kant van het net.
Volgens één van de heren is niets zo makkelijk als volleyballen, maar niets zo moeilijk als makkelijk volleyballen………. Ehhh, het zal allemaal best, uiteindelijk kwam het er op neer dat we deze set heel eenvoudig naar ons toetrokken met 25-15 en dus was de eerste klap een daalder waard voor de mannen uit Kessel.
Tijdens de setwissel werd nogmaals duidelijk gemaakt dat we alleen met onze handen moesten spreken tijdens de rally en dat we ieder punt uitbundig moesten vieren om zodoende die uit Hegelsom op onze eigen karakteristieke manier uit hun spel te halen. We weten natuurlijk al jaren dat niemand beter wordt als ie vol ergernis zit…..
Ook in het begin van de tweede set liep Kessel al snel uit naar een puntje of vier voorsprong en hoe je het dan ook went of keert, langzaam sluipt er dan wat gemakzucht in de ploeg. Dat zagen we gisteren bij Dames1, maar vanmorgen ondervonden de HR hetzelfde. Zodoende kon HVC toch nog vrij gemakkelijk meesluipen en als een kat in het duister puntje voor puntje terugkomen en zelfs een 18-21 op het bord krijgen. Dat was niet te danken aan de geweldige speelstijl van de tegenstander, maar vooral aan onze eigen foutenlast die alsmaar groter werd.
Net op tijd kon Kessel echter het tij keren en zodoende werd het van 18-21 toch vrij gemakkelijk 25-22 in Kessels voordeel, hetgeen een 2-0 tussenstand opleverde en de druk er bij HVC volop opzette voor de 3e set.
Na wat gehorremor over een bal die via het net uit of in was gevallen werd de derde set aangevangen met twee teams die beide één doel voor ogen hadden. Kessel zou hoe dan ook de overwinning veiligstellen en zodoende over Hegelsom in de rangschikking gaan en die uit Hegelsom hadden nog het idee om hier met een stiekeme 2-3 weg te lopen.
Gedurende deze set werd de sfeer almaar grimmiger, enerzijds omdat er aan Hegelsomse kant niets lukte vandaag. Dat gevoel dat kennen we in Kessel maar al te goed, dat is bij ons meer regel dan uitzondering, maar alla, die van HVC hadden er blijkbaar erg veel moeite mee en trachten via de goed fluitende Ton van de Beucken nog wat nieuwe druk op VCKessel te zetten. Ton was echter, geheel terecht en onpartijdig!!!!, niet te vermurwen. Hij floot naar eer en geweten en ja, dan maak je ook af en toe een foutje. So what, daar zijn we mens voor en het geldt voor beide kampen.
Daar waar Kessel het hoofd redelijk tot goed koel hield liepen de frustraties aan de andere kant hoger en hoger op en dat leidde tot setwinst voor Kessel!! Want, kort omschreven, dat krijg je ervan.
Kessel stond op het punt van capituleren bij een 17-20 tussenstand maar door een goede time-out en dito spelopvatting kwam Kessel wederom sterk terug en, erger nog voor HVC, kwam Kessel weer in haar ritme. Via 20-21 werd de set ook deze keer door Kessel binnengesleept met 25-21 en dus was de overwinning vandaag een feit, 3-0 was voor de mannen uit Hegelsom niet meer in te halen vandaag.
Frustratie dus aan HVC-kant en feest aan Kesselse kant. Zo werd de vierde set begonnen en ook in deze set was Kessel eigenlijk heer en meester.
Maar zoals zo vaak gaat het onoverwinnelijke gevoel dan tegen je werken.
Pup was al bezig met het uitzoeken van een nieuw slachtoffer om het bloed onder de nagels uit te trekken, dit bij gebrek aan Harrie, Hen meende plotseling een echte buitenaanvaller te zijn en wilde ondertussen hebben dat er in het wedstrijdverslag een paar smiley’s met rood hoofd werden opgetekend. Op de bank zat Ruud hardop te schreeuwen dat we deze set maar moesten verliezen zodat hij weer de hele week kan zeggen dat er met hem in het team nog niet verloren is en dat hij eigenlijk verreweg de beste van het team is. We hebben er maar niet bij verteld dat we hem uit de wind houden als we tegen goede tegenstanders spelen. Dan mag Ruudje lekker thuis blijven en aan niets anders denken dan Meggie en ijscoupes.
Hoe dan ook, Kessel was de vierde set eigenlijk wel klaar met de wedstrijd, punten binnen, op naar de koffie. Meer valt er eigenlijk niet te schrijven over het laatste half uur van de wedstrijd. HVC trachtte het vege lijf nog te redden met een erepuntje, maar had moeite genoeg om gelijke tred te houden met Kessel.
Toch, eerlijk is eerlijk, gaf men niet op en bleef men tot het laatste punt doorvechten hetgeen resulteerde in een 20-25 eindstand van de vierde set.
3-1 dus in Kessels voordeel, vier punten en een uitzinnige stemming aan de koffietafel?
Niet dus, wel vier verdiende punten, maar geen leuke wedstrijd die we eigenlijk snel moeten vergeten.
Wat rest is dadelijk het idee dat we nog naar Hegelsom toe moeten. Wellicht weer voor vier punten, maar belangrijker is om ook dan waardig van het veld te kunnen stappen, ongeacht de uitslag.
O ja, speciaal voor Hen nog dit: (zie afbeelding boven)
Hopelijk wordt het volgende week weer vrolijker, dan spelen we uit tegen de mannen van Athos uit Sevenum.
Met geconcentreerd en een eerlijke spelopvatting gaat ook dit zeker een leuke partij worden. Dat is toch uiteindelijk de bedoeling van sport!!
Voor nu iedereen een fijne werkweek gewenst, we hopen jullie bij onze volgende thuiswedstrijd, op zondag 17 maart, weer te mogen begroeten.